Issue 17, Spring

Trabzon’da Rumca konuşan topluluklar üzerine yapılan etnografik bir araştırmaya dayanan bu makale, Türkiye’nin kuzeydoğusunda yer alan Trabzon’un kırsal nüfusu özelinde heteronormatif erkekliklerin gündelik sosyopolitik pratikler aracılığıyla nasıl şekillendiğini araştırmaktadır. Bu çalışmada sosyokültürel farklılıkları idare etmesini sağlayan manevralarıyla ilişkili olarak erkekliklerin inşasını Türkiye’deki devletçi ve milliyetçi ideolojinin sosyopolitik fay hatlarıyla birlikte tartışacağım. Erkeklerin politik ve kamusal özne olarak tanınmasını mümkün kılan köyden ilçe merkezine yolculukları ve kahvehanede bir araya gelişlerinin bu hizalanmayı sağlamlaştırdığını savunacağım.

Drawing on ethnographic research on Romeyka-speaking communities of Trabzon, Turkey, this essay explores how heteronormative masculinities are forged through mundane socio-political practices in the case of rural communities in Trabzon, northeastern Turkey. In relation to local men’s maneuvers across socio-cultural distinctions, I discuss the construction of masculinities alongside the socio-political fault lines of the statist, nationalist ideology in the Turkish context. This alignment, I argue, is further upheld by masculine commutes from villages to the town center and the convergence of local men in coffeehouses through which they are inducted as political and public subjects.

Tanımlayıcı - kesitsel tipte planlanan araştırmada, 0-11 yaş aralığında çocuğu olan babalarda COVID-19 fobisi ile babalık ve erkek rolleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın örneklemine 320 baba dahil edilmiştir. Veriler, Şubat-Mart 2021 tarihleri arasında, Google.form üzerinden “Kişisel Bilgi Formu”, “Korona Virüs Fobisi Ölçeği (C19P-S)”, “Babalık Rolü Algı Ölçeği (BRAÖ)” ve “Erkek Rolleri Ölçeği (ERÖ)” ile toplanmış, verilerin analizi IBM SPSS Statistics 25 programı ile gerçekleştirilmiştir. COVID-19 pandemi sürecinde katılımcıların %66,9’u işe gitmiş, %11,9’u ise bu süreçte COVID-19’a yakalanmıştır. Ölçeklerden alınan toplam puan ortalamaları C19P-S=55,48±15,53; ERÖ=3,86±0,78 ve BRAÖ=103,25±10,89’dur. ERÖ statü ile C19P-S psikolojik ve ekonomik alt boyutları arasında pozitif yönde ilişki görülmüştür. Ayrıca, ERÖ statü ile C19P-S toplam arasında pozitif, ERÖ tüm puan türleri ile BRAÖ arasında negatif yönde ilişki bulunmuştur. COVID-19 fobisi ve babalık rollerinin, babaların erkekler için benimsedikleri uygun davranış ve rollere yönelik inançları ile ilişkisinin olduğu söylenebilir. Özellikle babaların statü ile saygı kazanmaları ve sürdürmelerinin, psikolojik ve ekonomik açıdan COVID-19 fobisinde artış ve olumlu babalık algısında azalma ile ilişkili olabileceği söylenebilir.

This descriptive-cross-sectional study aimed to determine the relationship between COVID-19 phobia and fatherhood and male roles in fathers with children at the ages of 0-11. The sample of the study consisted of 320 fathers. Data were collected via Google.form, February-March 2021, using the “Personal Information Form”, “the Corona Virus Phobia Scale (C19P-S)”, the “Fatherhood Role Perception Scale (FRPS)” and “the Male Role Norms Scale (MRNS)”. Analysis of data carried out with IBM SPSS Statistics 25 program. During the COVID-19 pandemic, 11.9% of the fathers had COVID-19, and 66.9% went to work. Total mean scores obtained from the scales C19P-S: 55,48±15,53; MRNS: 3,86±0,78 ve FRPS: 103,25±10,89. A positive correlation was found between status and psychological, economic. Also, a positive correlation was found between C19P-S total and status, and a negative correlation was found between all all score types of MRNS and FRPS. It can be said that COVID-19 phobia and fatherhood roles are associated with fathers' beliefs about appropriate behaviours and roles for men they adopt. Gaining and maintaining respect with status in fathers may be related to an increase in COVID-19 phobia and a decrease in positive fatherhood perception, especially both psychologically and economically.

Bu makalede, Beyrut’ta yaşayan ve uluslararası üne sahip sanatçı Akram Zaatari’nin Majnounak (Crazy of You) (1997) adlı video eseri incelenmektedir. Yirmi altı dakikalık bu video, kadınlarla yaşadıkları cinsel deneyimleri aktaran erkeklerle yapılan röportajlar üzerinden erkek cinselliğini ve erkekliği resmeder. Video, kadına karşı şiddet, toplumsal cinsiyet normları ve partiyarkanın Lübnan’ın kültüründeki baskın biçimleri hakkındaki meseleleri ortaya çıkartır ve bunlarla hesaplaşır. Sanatçının hegemonik erkekliğin kuruluşunu ve eleştirisini nasıl ortaya koyduğunu ve Lübnan’daki tecavüz kültürüne yönelttiği eleştiriyi inceliyorum. Majnounak’ın cinsel şiddetin Lübnan’ın içine işlediği için hala sürmekte olan ve çoğunlukla susturulan zararlı yönlerini görünür kılmaya çalıştığı iddiasını ortaya koyuyorum. İddiam, heteroseksüelliği gösteren ve tartışılabilir kılan videoda Zaatari’nin hetero-patriyarkal normatif düzeni rahatsız eden ve erkekler arasındaki gizli cinselliklere ve homoerotizme dikkati çeken sayısız mikro-queer anlar inşa ettiğidir. Zaatari’nin queer anları nasıl kullandığını erkeklik kavramını yapı söküme uğratmak için detaylı bir şekilde tartışmaya açıyorum.

This paper analyzes Majnounak (Crazy of You) (1997) a video artwork by Akram Zaatari – an internationally recognized artist living in Beirut. The twenty-six-minute video depicts male sexuality and manhood through interviews with men who are describing their sexual experiences with women. The video reveals and tackles issues of violence against women, gender stereotyping, and dominant forms of patriarchy within Lebanese culture. I examine the construction of hegemonic masculinity and its critique, as raised by the artist, as well as his pointed critique of rape culture in Lebanon. I argue that Majnounak aims to render visible detrimental aspects of sexual violence that are often silenced and continue to be in the fabric of Lebanon. My claim is that while the video depicts and problematizes heterosexism, Zaatari constructs myriads of micro-queer moments, which disrupt the hetero-patriarchal normative order and draw attention to the hidden sexualities and homoeroticism within men. I further discuss the queer moment used by Zaatari for deconstructing conceptions of masculinity.